ZOR AN

 Bir kız için en zor anlardan birinin babasına erkek arkadaşını açıklayacağı an olsa gerek diye düşünüyorum. Bir kere bu açıklamanın yapılacağı tarih çok çok evvel önce belirlenmeye çalışılır. ''Şu zaman geçsin artık söyleyeceğim'' deriz. O zaman gelir ve geçer ama hala söylenemez.Mutlaka bir bahane vardır:)Açıklama için yeni bir zaman kestirilir göze ve denir ki: ''bu zaman geçsin söyleyeceğim artık''.Ama yine tarih gelir ve geçer.Ardından yeni bir tarih belirlenir: ''şu zamandan sonra böyle olunca artık kesin söyleyeceğim'' denir. Ama dedik ya öyle kolay değildir ve bir çırpıda söylenmez.Artık söyleme zamanı gelmiş geçiyordur. 

    Her kez babasıyla nasıl bir diyaloğa sahiptir bilmiyorum ama bilinen babaların kız çocuklarına, kız çocuklarının da babalarına olan hassasiyetleridir. Babamla ilk bu muhabbetleri konuşmaya başladığımızda babamın tek bir sözü vardır sesi her an kulaklarımda: ''Hayatında biri olduğunda ilk ben bilmek isterim ve senden duymak isterim''

     Ahhh babacım!!!!keşke öyle kolay olsa. Keşke babacım benim hayatımda biri var diye hemencecik söyleyebilsem. Ama olmuyor işte:( Nedenleri tartışılır. Eminim herkesçe birçok neden vardır.

Öncelikle yaşanılanlar var, an'ın insana hissettirdikleri çok önemli bence ve en büyük etken. Yani o an cümleler dilinin ucuna gelse de söylemek için can atsan da bir şey oluyor (hala o şey ne çözemedim:S )öyle bir çekim gücü ki bir anda kelimeler cümleler kendini geri çekiyor ve tüm cesaretin gidiyor.Belki de heyecandandır bilemiyorum. Ya da ne kadar zaman olursa olsun ilişkide bir şeylerin henüz oturmadığını görüyorsan veya henüz birbirinizi tanıma aşamasında isen zamanı ailenle paylaşmak için erken görebiliyorsun. Sonuçta ailenin karşına doğru insanı çıkarmak, onların mutluluğunu görüp paylaşmaları için doğru zamanı bekliyorsun. 

     O bu değil de bu işler pek bir zor ya:)Bu arada kız çocuğu olmamdan kaynaklı olabilir hep babamı ele alışım:)Baba ne kadar anlayışlı olursa olsun bir baba ağırlığı var ya  cidden kolay olmuyor..Allah kolaylıklar versin bu heyecanı yaşayan ve  henüz atlatamamış olanlara.Ben azcık atlattım da daha yeni, hatta yaklaşık 3-4 saat önce. Hemen paylaşayım dedim taze taze:)Hissettiklerimi yaşadıklarımı özetle anlatmaya çalıştım.

  ZATEN FARKINDA OLDUĞUM BİR ŞEYİN BİR KEZ DAHA FARKINDA OLDUM Kİ BEN ÇOK ŞANSLIYIM...BOŞUNA BU KADAR NASIL SÖYLEYECEĞİM DEYİP DE ELİMİ KOLUMU NEREYE KOYACAĞIMI BİLEMEMEM...BOŞUNAYMIŞ YANİ O TATLI HEYECAN...BENİ BİR ÇIRPIDA ANLAYAN,YARGILAMAYAN,DOĞRU CÜMLELERİ KURABİLMEK İÇİN DOĞRU ZAMANI BEKLEYEN BABAM OLDUĞU İÇİN...

  BABAMI  ÇOK SEVİYORUM:)