UĞUR BÖCEĞİM'E (SeRa)

Kalemimin yine senin için yazası geldi...Düşündü de seninle yaşanılan dünya bambaşka.Bu dünyadan farlı bir dostluğun,samimiyetin var. Senden gördüğüm incelikleri,kibarlıkları, nezaketi burada tanıştığım kimseden göremiyor ve onlara gösteremiyorum.En basitinden msj yazmak için biri telefonumu istese teli msj yazmaya hazır konuma getirip kişiye teslim etmek en samimi olanı.Bu samimiyeti gördüm senden,sende kendimi buldum bu gibi küçük ayrıntılarla.Ama burada yapamıyorum."Ne münasebet canım" diyorum,"herkes aradaki çizgiyi bilsin".Teli bugün ister, yarın bir daha ister usanıp telefonu kişiye tamamen teslim ettiğimde nereden bilebilirim ki telefonumdaki özel bilgilerimi karıştırmayacağını???Öncesi de başıma geldi.Yine güvendiğim el güvenimi boşa çıkarırsa senden öncekilerde olduğu gibi..Ki ben yazılarımın bir çoğunu telime kaydeder uygun bir zamanda da bloguma taşırım.Aslında belki de telefon işin bahanesi.Burada yeni tanıştığım insanları sevemedim,samimi bulmuyorum insanları.Uzak dursunlar benden.Dershanede bilgi alışverişi yapacak yakınlığımız olsun yeter.Bu bizi daha ileriye taşıyacaksa kalsın dershane arkadaşlığını da istemem.En iyisi mi ne biliyor musun??Ben Ankara'ya geleyim:) Orada senin dostluğun,kardeşliğin ile huzur dolu,sevgi dolu bir yaşam olsun.Yada sen bizim apartmana taşınsan ya:)Aslına bakarsan burada artık hiç sıkılmıyorum ama senin yerin ayrı işte.Buradaki komşularımız da çok tatlı.Burada kocaman bir aile oluruz:) Hem seni daha üniversitedeki arkadaşlarımla tanıştırıcam, onları da çok seviyorum.Anlayacağın tatlum,balum...Hayatımda seninle yapacağımız çok şey var, bu hayata sığamayacak kadar...Yani senin dostluğun hep ama hep benimle olsun.Neden biliyor musun?Nasıl olduğunu bende anlamadım ama senin yanında olunca hayatıma çektiğim insanlarda iyi güzel oluyor.Ne zaman ki sen yoksun gereksiz bulduğum insanlar girmeye başlıyor hayatıma...O yüzden bir kez daha iyi ki varsıN....