9.12.2012 :)

Lisedeydim o zamanlar,lise 1.inci sınıfta...Yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmeyen,beraber hayaller kurduğumuz,eğlenceli,tatlı bir arkadaşım vardı.En yakın arkadaşım.Küsmüştük.Düne kadar neden küstüğümüzü hiç ama hiç hatırlamıyorum.Teoman ve Athena'ya düşkün, fanatik GS'lı ,yay burcu,hep neşeli hep neşelendiren biriydi...Onu o zamanlar çok sevdiğimi ve küstükten sonrada sevmeye devam ettiğimi,özlediğimi hatırlıyorum ama neden küstüğümüzü hatırlayamıyorum..Yıllar sonra feysten onu eklemiştim ve kabul etmişti.10 yıla yakın bir zamanda bir iki kez halimizi hatırımızı sormuştuk ama bu süre zarfında hiç görüşmedik.Nerden estiyse bana birden bir teklif götürdüm görüşelim diye.Ne çok mutlu oldum ki kabul etti:) { Kabul etmesi ne önemliymiş meğer onun da nedenini dün öğrendim.:) }

 Ve sonunda dün görüştük.Hala aynı herşeyiyle.Yıllar bakışlarındaki iyiyi, sevgiyi öldürmemiş.O kadar çok konuştuk ki herşeyden.Bana neden küstüğümüzü anlattı ve ben şu an neden küstüğümüzü sizinle paylaşamayacağım,çünkü o anlattıkça ben saklanacak bir yer aradım durdum.Ne çocukmuşum, ne uydum akıllıymışım o kadar diyim ben size.Zaten küsmüşüz ama ben onu sevmekten ve özlemekten hiç vazgeçmemişim meğer.Ve herkesin olduğu gibi benimde hayatımda kırıldığım,üzüldüğüm bu yüzden geride bıraktığım insanlar oldu.Hiç kimseyi de kolay kolay geride bırakamadım.Canım yana yana,içim kanaya kanaya bıraktım hep.Bu yüzden de geride kalanları özlemedim.Hayatımda bana kattıkları her şey için içimde kızgın da bırakmadım kimseyi.Sadece güzel zamanlarımızı aklımda tuttum ama benim hayatımda dostluk kalıbına uymadıkları için ayrı kalmayı gönülden tercih ettim.Bu hep böyleydi,böyle de olacak.Ama bu arkadaşım bu anlattıklarımın hep dışında kaldı.İçimde ilginç bir sevgi,özlem oldu ona karşı.Resimlerinde güleç yüzünü gördükçe içim ısındı her defasında.Elim çokça gitti görüşelim demeye ama nedenini bilmiyorum hep bir şey beni frenledi.1 aralık doğum günüydü.Doğum gününü kutladım ve ardından tuşlar yazmaya başladı buluşalım diye.Beni kırmayıp görüştüğü için çok teşekkür ediyorum.

    İşte bunlar yüzünden dün çok anlamlıydı benim için.Gece uyumadan önce teşekkür msjı çekmeyi düşünüyordum ki akşam msj geldi,baktım o.Televizyonu izlememi istedi.Lisede paylaştığımız bir konuyu dün yine açmıştık ve çok gülmüştük ne günlerdi diye."camdan cama" derdik o zamanlar Tü.Ra'a .Her zaman söylerim hayatta bir şeylerin birşeyleri çağrıştırması yada denk gelmesi,tesadüfün böylesi dediğimiz şeylere çok inandığımı.Dün de böyle olmuştu.Bilmem kaç yüzüncü programı yapıyorlar ama dün Tü.Ra olmasa bile To.Ra televizyondaydı.Bugün hemen netten izledim.Belki tesadüftü,tatlı bir tesadüf.Lise zamanlarımızdan kalma çokça güzel anımız vardı,dün arkadaşlığımızın yeniden başlamasıyla çok da hoş bir anıya daha sahip olduk.Dün nasıl geçmişte şöyleydi böyleydi diye gülüştüğümüz anılarımız olduysa gelecekte de dünü hatırlayıp hatırlayıp güleceğimiz zamanlarımızın olacağına çok inanıyorum.

    Dün buluşmaya giderken çok heyecanlıydım.Meğer çokça zamandır bekliyormuşum dünü.Bir yandan da çok korkuyordum.Ya hayal ettiğim gibi geçmezse,ya gün bittiğinde keşke böyle bir teklifte bulunmasaydım demekten çok korktum.Ama gün bittiğinde hiç KEŞKE'M olmadı.Aksine İYİKİ'M oldu.Kocaman bir iyiki...Dedim ki iyiki de buluşmuşuz.Ne çok özlemişim sesini,gülüşünü...Sımsıcak sohbetini...Öyle keyifliydiki kaldığın yerden devam edebilmek önemlidir derler ya...Onun için nasıldı bilemiyorum ama bence kaldığımız yerden devam edebilmenin ötesinde sıcak bir sohbet havası oldu.Bir kez daha çok teşekkür ediyorum birbirimizi bir kez daha ertelemediğimiz için;)